Biofilm is een primaire oorzaak van de chroniciteit van wonden (Høiby et al, 2015; Wolcott et al, 2016; Wolcott et al, 2017) en wordt gekenmerkt door recidiverende inflammatie en een slechte respons op antimicrobiële therapieën (Høiby et al, 2015; Wolcott et al, 2016; Wolcott, 2017).
De resultaten van een systematische review en meta-analyse (Malone et al, 2017) bevestigen de aanwezigheid van een biofilm in ongeveer 78% van alle chronische wonden. Desondanks wordt vermoed dat een realistischer prevalentie van biofilm dichter bij 100% ligt (WUWHS, 2016) voor moeilijk te genezen wonden en daarom de klinische veronderstellingen ondersteunt dat biofilms alomtegenwoordig zijn in dit soort wonden.
Een beter begrip en beheer van biofilms bij moeilijk te genezen wonden – en het gebruik van nieuwe behandelingen en technologieën – zijn noodzakelijk om de wondgenezing te verbeteren (Wolcott, 2017). Een focus op vroegtijdige interventie is ook nodig om biofilms te managen voordat de chroniciteit van de wonden een serieus probleem wordt.
